Gestratificeerde steekproeftrekking is een steekproefprocedure waarbij de doelpopulatie wordt verdeeld in unieke, homogene segmenten (strata) en vervolgens uit elk segment (stratum) een enkelvoudige aselecte steekproef wordt getrokken. De geselecteerde monsters uit de verschillende strata worden samengevoegd tot één steekproef. Deze steekproefprocedure wordt soms aangeduid als “occasionele steekproeven”. Lees hieronder over enkele van de overwegingen waaraan u moet denken voor de beste vangst.
Gestratificeerde steekproeftrekking is een van de soorten probabilistische steekproeven die we kunnen gebruiken. Ik nodig u uit verder te lezen om meer te weten te komen over de zwakke en sterke punten ervan.
Selectiestappen voor een gestratificeerde enquête
Er zijn acht belangrijke stappen bij de selectie van een gestratificeerde aselecte steekproef:
- Definieer de doelgroep.
- Identificeer de stratificatievariabele(n) en bepaal het aantal te gebruiken strata. De stratificatievariabelen moeten verband houden met het doel van de studie. Indien het doel van de studie is schattingen te maken van subgroepen, moeten de stratificatievariabelen verband houden met die subgroepen. De beschikbaarheid van aanvullende informatie is vaak bepalend voor de gebruikte stratificatievariabelen. Er kan meer dan één stratificatievariabele worden gebruikt. Bedenk dat naarmate het aantal stratificatievariabelen toeneemt, de kans toeneemt dat sommige variabelen de effecten van andere variabelen opheffen. In het bijzonder mogen niet meer dan vier tot zes stratificatievariabelen en niet meer dan zes strata van een variabele worden gebruikt.
- Identificeer een bestaand testkader of ontwikkel er een met informatie over de stratificatievariabele(n) voor elk item in de doelpopulatie. Indien het steekproefkader geen informatie over de stratificatievariabelen bevat, zou stratificatie niet mogelijk zijn.
- Het steekproefkader evalueren op undercover, overcover, multiple en clustering, en zo nodig aanpassen.
- Verdeel het steekproefkader in strata, en categorieën van de variabele(n) stratificatie, en maak een steekproefkader voor elk stratum. Binnen het stratum moeten de verschillen geminimaliseerd worden, en de verschillen tussen de strata gemaximaliseerd. De lagen mogen elkaar niet overlappen, ze moeten samen de gehele bevolking vormen. De strata moeten onafhankelijk zijn en de subgroep van de bevolking uitsluiten. Elk element van de bevolking moet zich in één stratum bevinden.
- Geef elk item een uniek nummer.
- Bepaal de steekproefomvang voor elk stratum. De numerieke verdeling van de items in de steekproef over de verschillende strata bepaalt welk type test moet worden uitgevoerd. Het kan een evenredig gestratificeerde demonstratie zijn of een van de verschillende soorten onevenredig gestratificeerde demonstratie.
- Selecteert willekeurig het opgegeven aantal items uit elk stratum. Uit elk stratum moet ten minste één element worden gekozen om de steekproef te vertegenwoordigen; en uit elk stratum moeten ten minste twee elementen worden gekozen om de foutmarge van de op basis van de verzamelde gegevens berekende schattingen te berekenen.
Proportionele gestratificeerde steekproef
Er zijn twee belangrijke subtypes van gestratificeerde bemonstering: proportionele en disproportionele bemonstering. Bij proportionele stratificatie is het aantal items dat aan verschillende strata wordt toegewezen evenredig aan de vertegenwoordiging van de strata in de doelpopulatie. Dat wil zeggen dat de steekproefomvang uit elk stratum evenredig is aan de relatieve omvang van dat stratum van de doelpopulatie.
De steekproeffractie wordt toegepast op elk stratum, zodat elk bevolkingselement een gelijke kans heeft om geselecteerd te worden. De resulterende steekproef is zelfgewogen. Deze steekproefprocedure wordt gebruikt wanneer het onderzoek tot doel heeft populatieparameters te schatten.
De onderzoeker wil vaak niet alleen populatieparameters schatten, maar ook gedetailleerde analyses uitvoeren binnen een relatief klein stratum en/of strata met elkaar vergelijken. Proportionele gestratificeerde bemonstering kan in sommige strata van dit type analyse geen resultaat opleveren.
In het in onze tabel beschreven voorbeeld zou het niet mogelijk zijn een gedetailleerde analyse van de elementen in zone 2 uit te voeren, aangezien slechts 12 van de elementen in het monster worden aangetroffen. Bovendien zou de vergelijking van de elementen van zone 2 met de andere zones twijfelachtig zijn.
Evenredig gestratificeerde bemonstering is geen goede keuze voor dit soort analyse. De disproportionele kan een betere keuze zijn.
Disproportionele gestratificeerde bemonstering
Disproportionele steekproeftrekking is een procedure waarbij het aantal elementen in de steekproef uit elk stratum niet evenredig is aan hun vertegenwoordiging in de totale populatie. De elementen van de populatie hebben geen gelijke kans om in de steekproef te worden opgenomen. Niet voor elk stratum geldt dezelfde steekproeffractie.
Anderzijds hebben de strata verschillende steekproeffracties, en als zodanig is deze steekproefprocedure geen equiprobeerbare selectie. Om de parameters van de populatie te kunnen schatten, moet de samenstelling van de populatie de onevenredigheid van de steekproef compenseren. Voor sommige onderzoeksprojecten kan een disproportionele gestratificeerde steekproef echter geschikter zijn dan een proportionele.
Disproportionele steekproeftrekking kan in drie subtypes worden verdeeld op basis van het doel van onze opdracht. Het zou bijvoorbeeld kunnen gaan om het vergemakkelijken van de analyse binnen strata, om het optimaliseren van de kosten, de nauwkeurigheid of zowel de nauwkeurigheid als de kosten.
Het doel van een studie kan vereisen dat een onderzoeker een gedetailleerde analyse maakt van de strata van de steekproef. Als proportionele stratificatie wordt gebruikt, is de steekproefomvang van een stratum zeer klein; daarom kan het een uitdaging zijn om de doelstellingen van de studie te halen.
De proportionele toewijzing levert wellicht niet voldoende gevallen op voor dit soort gedetailleerde analyse. Een mogelijkheid is om kleine of weinig voorkomende strata te oversamplen. Een dergelijke oversteekproef zou leiden tot een onevenredige verdeling van de steekproefstrata in vergelijking met de populatie. Er kan echter een voldoende aantal gevallen zijn om de voor de studie vereiste strata-analyse uit te voeren.
Sterke en zwakke punten van gestratificeerde bemonstering
Gestratificeerde steekproeftrekking heeft veel van de sterke en zwakke punten van de meeste waarschijnlijkheidssteekproefprocedures in vergelijking met niet-waarschijnlijkheidssteekproefprocedures.
Vergeleken met eenvoudige aselecte steekproeven zijn de sterke punten van gestratificeerde steekproeven:
- Vermogen om populatieparameters te schatten en conclusies te trekken binnen elk stratum en vergelijkingen te maken tussen strata. Eenvoudige aselecte steekproeven kunnen onvoldoende gegevens opleveren over de betrokken subgroepen. Gestratificeerde steekproeven leveren kleinere steekproeffouten op dan een enkelvoudige aselecte steekproef van dezelfde omvang. Een gestratificeerde steekproef levert een steekproef op die minstens even nauwkeurig is als een enkelvoudige aselecte steekproef van dezelfde omvang.
- Gestratificeerde steekproeven zijn doorgaans representatiever voor een populatie omdat zij ervoor zorgen dat elementen uit elk stratum van de populatie in de steekproef vertegenwoordigd zijn. De steekproef kan worden gestratificeerd om ervoor te zorgen dat de steekproef wordt gespreid over geografische deelgebieden en subgroepen van de bevolking.
- Met gestratificeerde steekproeftrekking wordt geprofiteerd van de kennis van de onderzoeker over de populatie.
- Met gestratificeerde steekproeftrekking kan de onderzoeker binnen verschillende strata verschillende steekproefprocedures toepassen.
Wat is het verschil tussen gestratificeerde steekproeven, steekproeven en quotastudies?
Gestratificeerde bemonstering en quotabemonstering lijken op elkaar. In beide gevallen wordt de doelpopulatie in categorieën verdeeld en wordt uit elke categorie een bepaald aantal items geselecteerd. Beide procedures hebben als hoofddoel de selectie van een representatieve steekproef en/of de vergemakkelijking van subgroepanalyse. Er zijn echter belangrijke verschillen.
Bij gestratificeerde steekproeven wordt gebruik gemaakt van enkelvoudige aselecte steekproeven. Een steekproefkader is nodig voor gestratificeerde steekproeven, maar niet voor quotasteekproeven.
Voordelen van quotabemonstering:
- Het is de minst dure bemonsteringsmethode.
- Het wordt veel gebruikt in peilingen en enquêtes door de media.
- De methode veronderstelt dat de informatie die wij willen verkrijgen, gecorreleerd is met de populatie, maar het is een moeilijk te bewijzen representativiteitshypothese.
Kortom, overweeg gestratificeerde bemonstering te kiezen als:
- Het is mogelijk een populatie in twee of meer strata te verdelen en voor elk stratum een homogeen steekproefkader op te bouwen.
- Sommige subgroepen van de bevolking verschillen sterk van andere subgroepen.
- Het is van essentieel belang dat de steekproeffout tot een minimum wordt beperkt.
- De bevolking is heterogeen.
- Een vergelijkende analyse van de lagen is gewenst.
Ten slotte delen wij een artikel over de kenmerken van een ander type steekproef, de systematische steekproef.
Los uw onderzoeksuitdagingen op met eenvoudig te maken enquêtes die complexe, real-time inzichten opleveren. Maak gebruik van aangepaste point-and-click-logica, geavanceerde vraagtypes en integraties en creëer volwassen, complexe onderzoeksmodellen voor keuzegebaseerd onderzoek, consumentenonderzoek en meer.
